Łk 18, 9-14

Postawa pokory jest warunkiem dobrej modlitwy. 

Przypomina o tym Katechizm Kościoła Katolickiego, 

stawiając pytanie, na które warto sobie odpowiedzieć. 

Z jakiej pozycji mówisz w czasie modlitwy? 

Z wyniosłości swojej pychy i własnej woli 

czy też z głębokości pokornego i skruszonego serca? ... 

Nieustannie ucz się modlitwy. 

Szukaj w niej relacji z Bogiem, 

a nie samozadowolenia lub technik, 

które mają uczynić ją skuteczniejszą. 

Niech każda twoja modlitwa będzie szukaniem Boga. ... 

To nie doskonałość i perfekcjonizm duchowy, 

ale autentyczne doświadczenie własnej grzeszności 

rodzi prawdziwą skruchę. 

To świadomość własnej kruchości 

daje wyrozumiałość dla innych i dla ich słabości. 

To wiedza, że jesteś zdolny do największej podłości, 

a powstrzymuje cię jedynie Boża łaska, 

rodzi wdzięczność dla Stwórcy. 

To świadomość własnej małości

zamyka usta na usprawiedliwianie się przed Bogiem 

i porównywanie się do innych,

według ciebie bardziej grzesznych. 

To postawa pokory,

którą widzisz u celnika z Ewangelii, 

daje należne centralne miejsce Bogu. 

To uznanie całkowitej zależności od Boga, 

jak u świętego Pawła, wyzwala faktyczną ufność

oraz skupienie się na Stwórcy, a nie na sobie. 

Wybawi cię Pan od wszelkiego złego czynu 

i ocali cię, przyjmując do swego królestwa niebieskiego. 

Jemu chwała na wieki wieków. ...